"Κατάρα"

Μπορεί να ξεστρατίζεις λιγάκι. Να παίρνεις άλλους δρόμους, να αλλάζεις συνήθειες, να τριγυρνάς με διαφορετική συντροφιά σε καινούρια στενά. Αλλά υπάρχουν κάποιες σταθερές αξίες -αν και δεν μου αρέσει αυτή η φράση. Στην περιπτωσή μου ας πούμε ένα είναι σίγουρο: Μπορεί να χαθώ για πολύ καιρό αλλά πάντα επιστρέφω...στο μολύβι και στο χαρτί...στο στυλό και στο τετράδιο...στο πληκτρολόγιο και στο λάπτοπ. Αλλάζουν τα μέσα, αλλάζουν αυτοί που τα διαβάζουν ή που δεν τα διαβάζουν. Το γεγονός είναι πως πάντα επιστρέφω στο γράψιμο.

Είναι κάτι που δεν μπορώ να αποφύγω. Είναι η προσωπική μου "κατάρα", και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί ακόμη δεν έχω κατασταλάξει αν είναι κακό ή καλό....Και τι θέλω τελικά για να γυρίσω; Χρόνο, μελαγχολική διάθεση και ίσως λίγη πλήξη ώστε να μπορέσω να απορροφηθώ σε αυτό. Αλλά κυρίως χρόνο...
                      Και μουσική....
                              Και χαμηλό φωτισμό...

Κάποιοι δεν μπορούν τα βράδια να κοιμηθούν μόνοι. Μια φορά μια φίλη με είχε ρωτήσει πως γίνεται να περνάω τόσο μεγάλα διαστήματα χωρίς να μου αρέσει κάποιος. "Πως γίνεται τα βράδια να ξαπλώνεις και να μην σκέφτεσαι κανένα;" Τέτοια βράδια γράφω...